Nazwy plików zrzutu pamięci¶

Domyślnie plik zrzutu pamięci nazywa się core, jednakże w pliku /proc/sys/kernel/core_pattern (od wersji 2.6 i 2.4.21 Linuksa) można zdefiniować szablon, który będzie użyty do nazywania plików zrzutu pamięci. Szablon ten może zawierać specjalne znaczniki zaczynające się od "%", które podczas tworzenia pliku zrzutu będą zastąpione następującymi wartościami:

Jeśli szablon kończy się pojedynczym znakiem %, to znak ten zostanie usunięty z nazwy pliku zrzutu. Podobnie zostaną usunięte wszelkie kombinacje % ze znakami innymi niż te, wymienione powyżej. Wszystkie inne znaki szablonu staną się częścią nazwy pliku zrzutu. Szablon może zawierać znaki "/", które są interpretowane jako separatory nazw katalogów. Maksymalna długość wygenerowanej nazwy pliku wynosi 128 bajtów (64 bajty w wersjach jądra wcześniejszych niż 2.6.19). Domyślną wartością jest "core". W celu zachowania wstecznej zgodności, jeśli /proc/sys/kernel/core_pattern nie zawiera "%p", a /proc/sys/kernel/core_uses_pid (patrz niżej) ma niezerową wartość, to .PID będzie dołączony do nazwy pliku zrzutu.

Od wersji 2.4 Linux dostarcza również bardziej prymitywnej metody kontrolowania nazwy pliku zrzutu pamięci. Gdy plik /proc/sys/kernel/core_uses_pid zawiera wartość 0, plik zrzutu pamięci ma po prostu nazwę core. Gdy plik ten zawiera wartość niezerową, plik zrzutu pamięci będzie zawierał w swojej nazwie ID procesu, w postaci core.PID.

Przekazywanie zrzutów pamięci potokiem do programu¶

Od wersji 2.6.19 jądra Linux wspiera alternatywną składnię pliku /proc/sys/kernel/core_pattern. Jeśli pierwszym znakiem pliki jest symbol potoku (|), to wszystko, co po nim występuje, jest interpretowane jako program do uruchomienia. Zamiast zostać zapisanym na dysku, zrzut pamięci jest przekazywany na standardowe wejście programu. Proszę zauważyć, że:

• Program musi być podany używając ścieżki bezwzględnej (lub ścieżki względnej w stosunku do korzenia systemu plików, czyli katalogu /) i musi występować bezpośrednio po znaku "|".
• Proces tworzony do wykonania programu jest wykonywany jako użytkownik i grupa root.
• Można przekazać do programu argumenty linii poleceń (od jądra 2.6.24), rozdzielając je spacjami (aż do wyczerpania limitu całkowitej długości linii wynoszącego 128 bajtów).
• Argumenty linii poleceń mogą zawierać dowolne z wymienionych powyżej specyfikatorów %. Na przykład, aby przekazać identyfikator procesu zrzucającego pamięć, należy podać %p jako argument.

Kontrolowanie mapowań zapisywanych do pliku zrzutu pamięci¶

Od wersji 2.6.23 jądra można użyć specyficznego dla Linuksa pliku /proc/PID/coredump_filter do kontrolowania, które segmenty pamięci zostaną zapisane do pliku zrzutu pamięci, w przypadku gdy pamięć jest zrzucana przez proces o podanym identyfikatorze.

Wartość w tym pliku jest maską bitową typów mapowań pamięci (patrz mmap(2)). Jeśli bit jest ustawiony w masce, to odpowiadające mu mapowanie jest zapisywane w pliku, w przeciwnym wypadku - nie jest. Bity w masce mają następujące znaczenia:

Domyślnie ustawione są następujące bity: 0, 1, 4 (jeśli jest włączona opcja CONFIG_CORE_DUMP_DEFAULT_ELF_HEADERS konfiguracji jądra) oraz 5. Wartość pliku jest wyświetlana jako liczba szesnastkowa (dlatego domyślna wartość jest wyświetlana jako 33).

Strony wejścia/wyjścia mapowane w pamięci, takie jak frame buffer, nigdy nie są zrzucane, a wirtualne strony DSO są zawsze zrzucane, niezależnie od wartości coredump_filter.

Proces-dziecko utworzony przez fork(2) dziedziczy wartość coredump_filter od swojego rodzica; wartość ta jest także zachowywana podczas execve(2).

Może być użyteczne ustawienie coredump_filter w powłoce przed uruchomieniem programu, na przykład:

$ echo 0x7 > /proc/self/coredump_filter
$ ./some_program

Plik istnieje, jeśli jądro zostało zbudowane z włączoną opcją konfiguracji CONFIG_ELF_CORE.

Żródło programu¶

/* core_pattern_pipe_test.c */
#define _GNU_SOURCE
#include <sys/stat.h>
#include <fcntl.h>
#include <limits.h>
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <unistd.h>
#define BUF_SIZE 1024
int
main(int argc, char *argv[])
{


    int tot, j;


    ssize_t nread;


    char buf[BUF_SIZE];


    FILE *fp;


    char cwd[PATH_MAX];


    /* Zmienia bieżący katalog roboczy na katalog procesu,


       który generuje zrzut pamięci */


    snprintf(cwd, PATH_MAX, "/proc/%s/cwd", argv[1]);


    chdir(cwd);


    /* Zapisuje wyjście do pliku "core.info" w tym katalogu */


    fp = fopen("core.info", "w+");


    if (fp == NULL)


        exit(EXIT_FAILURE);


    /* Wyświetla argumenty linii poleceń przekazane do programu


       filtrującego "core_pattern" */


    fprintf(fp, "argc=%d\n", argc);


    for (j = 0; j < argc; j++)


        fprintf(fp, "argc[%d]=<%s>\n", j, argv[j]);


    /* Zlicza bajty na standardowym wejściu (daje rozmiar


       zrzutu pamięci) */


    tot = 0;


    while ((nread = read(STDIN_FILENO, buf, BUF_SIZE)) > 0)


        tot += nread;


    fprintf(fp, "Całkowita liczba bajtów pliku core: %d\n", tot);


    exit(EXIT_SUCCESS);
}